وقتی دورکاری را ترجیح می‌دهم!

نشسته‌ام پشت میز کارم. از میان لاک‌های میز کناری، که به جز سه چهارتاشان، همه از توناریته‌ی صورتی هستند با شماره‌های مختلف، یکی را انتخاب می‌کنم. با آرامش ناخن‌های دستم را لاک می‌زنم. بعد دوباره دستم را دراز می‌کنم سمت میز کناری، جعبه‌ی جواهراتم را برمی‌دارم. دو تا انگشتر برای دست راست و دو تا برای دست چپ انتخاب می‌کنم. بعد نوبت گوشواره‌هاست. موهایم را شانه می‌زنم و با یکی از دوست داشتنی‌ترین کلیپس‌هایم جمع‌شان می‌کنم بالای سرم و یک دسته‌شان را می‌گذارم رها باشند روی شانه‌ی چپ. لپ‌تاپم را روشن می‌کنم، یکی از آلبوم‌های مورد علاقه‌ام را انتخاب می‌کنم. هدفون در گوش، به موسیقی ملایم دو زبانه‌ای گوش می‌دهم. به اینترنت متصل می‌شوم و روز کاری‌ام آغاز می‌شود.
برای نشستن در خانه و کار کردن در خانه، ساخته نشده‌ام ولی این مدل و این محیط را به کار کردن در محیط‌های دوست‌نداشتنی پراسترس و با آدم‌هایی که نمی‌فهمم‌شان، ترجیح می‌دهم.

موجودی حساب‌های بانکی

دخترک موجودی سه حساب بانکی‌اش را که چک کرد، دچار افسردگی شد. تصمیم گرفت کارهایی که الان می‌کند را رها کند. برود یک پارتی خوب جور کند بلکه بتواند یک شغل مسخره‌ی کسالت‌بار اما با حقوق ماهیانه‌ی حداقلی، داشته باشد… دخترک عاقل شده است انگار!…